Znajdują zastosowanie do budowy konstrukcji przemysłowych, mostów statków, do zbrojenia betonu, na rury do rurociągów. Są dostarczane w postaci kształtowników, blach, taśm, rur i drutów, które łączy się poprzez spawanie. Cechują się one podwyższoną granicą plastyczności (Re_min = 300¸460 MPa), i wytrzymałości na rozciąganie, niską temperaturą przejścia w stan kruchy oraz dobrą spawalnością. Zawartość węgla nie przekracza więc 0,22%, czyli podwyższenie własności mechanicznych realizowane jest poprzez dodatki stopowe oraz odpowiednią technologię wytwarzania, obróbkę plastyczną i cieplną.

Spawalność stali określa zdolność materiału do uzyskiwania wysokich własności mechanicznych po spawaniu. O spawalności decydują następujące czynniki:

-     spawalność metalurgiczna (zależy od składy chemicznego i określa zachowanie materiału podczas spawania i jego wpływ na własności spawanego materiału i złącza)

-     spawalność technologiczna (technologia spawania i jej wpływ na własności złącza)

-     spawalność konstrukcyjna ( ujmuje znaczenie rozwiązania konstrukcyjnego węzła oraz wpływ grubości materiału na jakość i własności złącza)